Dinle sevdiğim, bu ayrılık saatidir.
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Devamını Oku
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Ölmüş dahi olsa, insan sevdiğinin öldüğünü bir türlü kabullenemez. Bu bir gerçektir., yaşayan bilir.
Sevgili Halide hanımın çevirisiyle şiiri daha iyi anladım. Buradan şaire ve Halide hanıma teşekkürlerimi bir borç bilirim.
Ha arkadaşlar, 16 ocak 2013'de başarılı bir göz ameliyatı geçirdim. Amasya Şerafettin Sabuncuoğlu Devlet hastanesi Op. doktor Korhan Fazıl beye ve benden hizmetlerini esirgemeyen, hemşirelere teşekkürlerimi bir borç bilirim.
Sevgi ve saygılarımla.
Bize verilen nimetlerin kıymetini elimizden gidince anladığımızın göstergesi insanlar ulaşamadıgı şeyleri istediğinden mutsuz oluyor şeytanı sevindirmemek lazım
ayrılığın acısıyla karışmış her şey birbirine...dağı deniz gibi görmenin zamanıdır artık zaman ki;tavşan balık olur,geyikler ahtapot,dağ çiçekleri döner midyeye...sanırım böyle bir ruh haliyle yazılmış şiir. yer yer düzyazıya kaçmış diye düşündüm açıkçası...
çevirisinden dolayı teşekkür ederim sevgili Efendiyeva'ya...şairi kutlayarak...
Kurula cevirmene, Herkese teşekkürler. Ama şiirin orijinali her zaman baska
Qara Paltarlı Qadın / Ramiz Rövşen
Kişiler bir olmur atam balası,
Qorxağı var, igidi var,
Amma her kişinin ölendən sonra,
Qebri üstde ağlamağa,
Bir qara paltarlı gözel bir qadına ümidi var.
Sen ölendə kim olacaq gözlerini bağlayan?
Qardaş mı olacaq, yad mı olacaq?
Bu dunyada belke sene en çox ağlayan,
En çox ağlatdığın qadın olacaq?!
Göz yaşları yuduqca baş daşını
Qebrinde qurcalanıb,deyeceksen: ilahi
İller boyu ağlatdığım bu qadın
Gören nece saxlayıbdır bu qeder göz yaşını?!
Birce kere ne saçını oxşamışam,
Ne gözünü silmişem.
Gözlerime batır indi saçlarının her deni,
İller boyu bu qadına men axı derd vermişem
İndi gören niye çekir derdimi?
Bu qadın baş daşımı öpüb sığallamaqdansa,
Yumruğuyla döyse döyse yaxşıdı.
Qebrimin üstünde ağlamaqdansa,
Meni söyse yaxşıdı.
Yeri yeri, qara paltarlı qadın,
Kiri kiri, qara paltarlı qadın.
Bu qebir de min qebirden biridir.
Baş daşımı besdir basdın bağrına,
Bütün mene ağlayanlar kiridi,
Sen de kiri, qebrim damır, ağlama...
Ramiz Rövşen
Şiirlerinde en çok kullandığı sevdiğim deyim 'atam balası'dır (yani babamın yavrusu, yani kardeş)
Anneler babalar böyle okşar eviadını genelde..(annem de)
Yalnız Ramiz Rövşenin aklına gelmiş bu deyimi şiirde kullanmak...
Ramiz Rövşen
(Baku, 15 Aralık 1946)
Ramiz Eliyev 15 Aralık 1946'da Bakü'de doğmuştur. Babasının adı Mehemmed'dir. 208 numaralı şehir mektebinde orta öğrenimini tamamladıktan sonra Azerbaycan Devlet Üni-versitesi'nin Filoloji Fakültesi'nde tahsiline devam etmiştir (1964-1968). C.Cabbarlı adına kurulmuş 'Azerbaycanfilm' syüdyosunda, 'Mozalan' mizahi dergisinin stüdyosunda redaktör (1971), stüdyonun senaryo bölümünde senarist (1974-1975) olarak çalışmıştır. Moskova'da yüksek lisansını tamamlamıştır (1976-1978). Şimdi 'Azerbaycanfilm' stüdyosunun senaryo redaktörlüğünü yapmaktadır (1979'dan bu yana).
Edebi çalışmalarına 19701i yıllarda başlamış, şiirleri, hikayeleri, destanları 'Azerbaycan',
'Ulduz', 'Qobustan' dergilerinde ve gazetelerde düzenli olarak yayınlanmıştır. 'Babamızın Ba-basının Babası' (1981), 'Şeherli Biçinçiler' (1985) filimleri onun senaryolarından çekilmiştir.
Çağdaş Azerbaycan şiirinin lirik-felsefi üslupla yazan en gözde şairlerinden biridir.
Başlıca eserleri:
Yağışlı Neğme, B., 1970; Göy Üzü Daş Sax-lamaz, B., 1985...
Kaynakça:
1, Azerbaycan Sovet Edebiyyatı Tarihi, Bakı,
1988.
2. Edebi Proses 1976-80, Bakı, 1978-90.
Gedek Biz Olmayan Yere
Gel, el-ele tutub gedek,
Gedek biz olmayan yere.
Her derdi unudub gedek
Derdimiz olmayan yere.
Burda qoyaq özümüzü,
Bu qırışan üzümüzü,
Bu köhnelen sözümüzü,
Gedek söz olmayan yere.
Bir kimse tutmasın xeber
Gel, çıxıb gedek birteher
Bu ev, bu küçe, bu şeher,
Bu deniz olmayan yere.
...Atam oğlu, az çapala,
Sen deyen çetin tapıla,
Bu Ramizi kim aparar
Bu Ramiz olmayan yere?!
Ramiz Rövşen
Men ele bilirdim, sensiz ölerem,
Men sensiz ölmedim, meni bağışla!
'Ölmedim' deyirem, ne bilim axı, -
Belke de, men sensiz ölmüşem ele,
Qebirsiz-kefensiz ölmüşem ele.
bu kıta benı çok duygulandırdı.. uzun zamandır tadına varamadığım bir tad aldım bu şiirden.. hüzünledim okurken
...yine harika bir destan,yine harika bir coşku, yine insanı uzun uzun düşündüren, pişmanlık duygusunu serdeden, öğüt verici, yaraları sarıp-sarmalayan, yaşarken kadirşinas olamamanın ayrılınca gönüllerde bıraktığı elemi bir gergef gibi işleyen, sıradanlığa isyan eden bir şiir okuduk
...bu güzel insancıl yüreği ve emeği geçenlere sevgi ve saygılar sunarım.
Şiir o kadar içli ve içi dolu dolu şiir.Adeta bir insanlık tarihini dile getirmiş Şair.Çeviriciye de teşekkür ederim.Şiiri bir solukta okudum.Çok yerinde çok çok düşündürdü, beni!Şairin insanlık onuru hoşuma gitti.Ayrılmak değilde,ayrık kökü gibi birleşe bilseydik (Yeniden yetiştirebilseydik)Harika bir sonuçla da bitirmiş şiiri.Çok çok hoş şiirdi Kutluyorum.Tam puan +ant.Okunmasını tavsiye ederim.Saygılarımla.
Bu şiir ile ilgili 12 tane yorum bulunmakta