AYRILIP GİTTİN
Yüreğime musallat, oluyor sevdan
Ağıtlarla yürüdüm, geçtim bu yoldan
Yağmurlu bir kış günü, ayrılıp gittin
Sanki o an içimde, koptu bir tufan…
Gidişinin ardından, çıkmıyor sesim
Fırtınaya tutulmuş, bir dal gibiyim
Karanfiller bıraktım, tren rayına
Haydarpaşa Garı’nda, yaslı gözlerim…
Bu şehrin her yerinde, izlerin kaldı
Ceketin iç cebinde, hüzünler saklı
Şubat’ın ortasında, ayrılıp gittin
Uçmaz oldu bu gönül, kırık kanatlı…
Sedat Erdoğdu
Kayıt Tarihi : 7.10.2020 14:48:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!