Ayrılıktır Hayat Bazen

bir kavgadır hayat elinde ekmekle döndüğün
umuttur hayat sevgiliyi beklemek gibi
kimi zaman özlemdir hayallerinle süslediğin
ve bir haykırıştır da bende varım dercesine
bazen de çaresizliktir tutulmuşçasına
elveda diyerek gidenin arkasından bakmak gibi

içinden bir şeyler kopar ama diyemezsin
yutkunursun sessiz kurur dudakların
çiçekleri solmuş bir saksı misali.
güpegündüz kararan havaya dönersin
yüreğine erimeyen karlar dolar
rüzgar da sürüklenen yapraklara bakarsın
başıboş çaresizce onlarda kendini bulursun.

anlamsız manasiz bir boşlukta hissedersin kendini
alışmaya başlayacağın yeni günlere uyanırsın
aci bir kahve tuzsuz yemek gibi yavandır artık hayat
aklından çıkmaz sorarsın kendine neden diye
kendi kendini cevaplarsın da hata bende diyemezsin

dört mevsimi unutursun hayat artik hep kıştır
üstüne yorgan olur yaşanan o güzel anılar
hatırladıkça yüreğini sıcacik ısıtan.