05.09.1965 Afyonkarahisar - Dinar ilçesi
Daha ayrılığın gözyaşları kurumadan
Özledim seni vuslatın kadını
Vurgunlar yiyorum, yokluğun tenhasında
Ben sana vurgunum, vurgunlarsa hep bana
Oturup hazan yapraklarının arasına
Hani ayrılık yok diye yeminler ederdik
Kimbilir kaç kişi senin zarif hallerini sevdi
Kaç kişi güzelliğini sevdi
Belki gerçek aşkla; belki değil
Ama bir tek kişi seni sevdi.
Bir tek kişi değişen yüzündeki hüznü sevdi.
Devamını Oku
Kaç kişi güzelliğini sevdi
Belki gerçek aşkla; belki değil
Ama bir tek kişi seni sevdi.
Bir tek kişi değişen yüzündeki hüznü sevdi.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta