Ayrılıktan Söz Etme Şiiri - Muzaffer Memiş

Bana ayrılıktan söz etme sakın,
Şakasından bile, korkar olmuşum.
Bir cansın ki bana, canımdan yakın.
Seni kaybedemem, çok zor bulmuşum...

Hiç doğrulamadım, her gelen yıktı.
Bu gönül boşuna, sevmekten bıktı.
Candan sevdiklerim, vefasız çıktı.
Dokunma ağlarım, ben çok dolmuşum...

Bitsin ayrlıklar, canıma yetti,
En güzel yıllarım, boşuna gitti.
Bitirdi bu sevdalar, beni tüketti.
Ne çilesi bitmez, garip kul muşum...

Halin nedir diye, soran olmadı.
Kanayan yaramı, kimse sarmadı.
Gidenler bir daha, hiç aramadı.
Saçımı başımı, boşa yolmuşum...

Sen olsun gitme, beni bırakıp,
İçime sönmeyen, bir ateş yakıp,
Uğraşma boynuma, ilmeği takıp
Görmüyor musun ben, zaten ölmüşüm...