gözlerinin maviliğini
denizlerinin derinliğini
kalbimin sevgisini
unutamadığın benliğimi
martıların sessizliğini
ne zaman anladınki
sen beni ne zaman sevdinki
hatıralarımı her zaman sildinki
sonunda başkasının oldunki
yinede seviyorum demedinki
nikah salonundan en son çıkan sen olmadınki
ayrılığın acısını sen yazmadinki
Kayıt Tarihi : 22.4.2007 12:02:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Recep Özcan Çalışkan](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/04/22/ayriliklarin-vedasi.jpg)
yüreğine hüzünler uzak olsun cann...
nikah salonundan en son çıkan sen olmadınki
ayrılığın acısını sen yazmadinki.
Sorsalar bana' ölüm sence nedir diye, sensiz olmak ve sensiz yaşamak derim.' Bu söz galiba çok doğru. Ayrılıklar insana ölüm gibi gelir ama yinede o acilar içinde çırpına çırpına yaşamaya çalışırız.
Umudunuz hiç bir zaman bitmesin ve sevgiler hep yüreğinizde olsun. Kutluyorum hüzünlü dizelerinizi ve yüreğinizi. Saygılar
TÜM YORUMLAR (6)