Aşk en emsalsiz uçurumların kenarında bile açabilen bir çiçeğin,
En şiddetli fırtınalara dahi dayanabilmesi gibidir
Aşk rüzgarının savurduğu sevg tohumuydu bizimkisi
Gitti kondu mutluluk uçurumunun yanına
Tomurcuklandı önce açtı bütün güzelliğiyle
Hani o gül dayanacaktı bütün fırtınaların şiddetine
Biri vardı gözleri ışıl ışıl
Kendini seven ve de sevdiren
Yüzünden bir an olsun gülümsemelerini eksik etmeyen
Dostlarının sevgisiyle geçinip giden
Ama gün oldu dost sevgisi yetmedi
Özel bir sevgi arar oldu altın yüreği
Bir mektup geçerse eline benden, kem gözlünden
Sakın ağlama
Çünkü o ilk ve son mektup olacaktır
Çünkü her şeyi yüzüne karşı söyleyebilen ben
Bir tek ayrıldığımızı söyleyemem
Eline o beyaz kağıt parçası geçtiğinde uzaklarda olmayı savunurum
Bir kum taneceği çölle özdeşleşir
Bir yağmur damlacığı selle özdeşleşir
Tıpkı özel bir sevginin aşkla özdeşleştiği gibi
Ne bir sevgi buldum aşkla özdeşleştirebileceğim
Ne de kendini heyecanlandıracak bir seven buldu kalbim
Ben yanlızlığa aşık olmuştum aslında
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!