Ayrılıkları Boğdun Şiiri - Ruhi Hatunoğlu

Aranırken güneşte ayda buldum yüzünü
Güneşin bakışıyla aydınlığım olurdun
Boynuma kement yaptım saçların örgüsünü
Seni sen de ararken sen ben de bulunurdun
***
Yorgun duygularıma oldun ilham kaynağı
Yağmur damlalarıyla düştün dizelerime
İzi kalsın demiştin öptürürken yanağı
Her yağmur damlasını yazdım şiirlerime
***
Soğuk kış günlerin de bakışın ısıtırdı
Dört mevsimi yaşardım gözün derinliğinde
Soluyan her nefesin duygumu yansıtırdı
Rahat nefes alırdım yüzün enginliğinde
***
Uğurlardım gülerek gökteki bulutları
Mas mavi gökler gibi bu yürekte umuttun
Saçının tellerine bağlarken umutları
Bütün duygularıma gölge olan buluttun
***
Nasıl özlerse bir kuş yuvasını yıllarca
En içli hissiyatla seni ben özlemiştim
Yolunu bekliyordum günler ve haftalarca
Buluştuğumuz yere sensiz hiç gitmemiştim
***
Ruhinin güneşisin ayısın her doğuşta
Uzun günler sonunda yine gönlüme doğdun
Hasretliğin giderdim nefesle soluyuşta
İçim de ukte olan ayrılıkları boğdun
08.05.2016/OLTU