Ayrılıklar Zor Gülüm Şiiri - Anıl Çelik

Ağladık, gözlerimiz döndü denize
Ağır geldi sevişmeler, yük oldu gök üzerimize
Ne rüzgar bizden yana ne yağmur
Bir hasret uyandı uykusundan gözleri mağrur

uyuyorduk biz seninle diz dize
Uyandık da kıyar olduk biz bize
Karanlıklar sindi gülüm gündüze
Ayrılıklar zor gülüm, dön gülüm

Yokluğun rüzgarın eti tırnağı
Estikçe kana buluyor canımı
Ah yüreğim yaslı bir matem günü
Ayrılıklar zor gülüm, dön gülüm

Sanki güllerin mevsiminde hazandayız
Bülbüllerin ağıdına düşen yapraklardanız
Yemyeşil bir bahar sabahı giyip siyahları
Beyaz kar taneleri içinde gömülmekteyiz

Gülüşüne ağıt yaktım ağladım
Sinemi sitemli yana bağladım
Seni düşündüm, düşümde sarıldım
Ayrılıklar zor gülüm, dön gülüm

Kırdılar kolumu kanadımı
Yar yüreğin benim gibi kanadı mı
Mürekkep değil kan yazar adını
Ayrılıklar zor gülüm, dön gülüm