Kim demişse şaşarım ''dostluklar sonsuza dek''
Bir gün ayrılır yollar, başlar hasret ve hicran
Erir ballar güneşte, kavrulur yanar petek
Bir arı gelir diye avunur durur insan
Önce pek sevdikleri yapyalnız kor ademi
Sonra nazlı mevsimler, kuşlar renkler böcekler
Sarar mor ufukları bülbüllerin matemi
Kalanlar boynu bükük binbir ümitle bekler
Ayrılacak bilirim ömürler yedi renge
Sevgilinin boynundan kollar hep ayrılacak
Müjdeli bir emirle gidercesine cenge
Yudumlarken zamanı yollar hep ayrılacak
Bacaklarım gövdemi bir gün taşımayacak
Göğsümde kalp susacak, ''artık yeter'' diyecek
Etim kemiklerimden sessizce ayrılacak
Şaşarım kim demişse ''dostluklar sonsuza dek''
Eminim ölümüme sevinecek te kimi
Tabutum arkasından ''güle güle'' diyecek
Sağlığımda gün boyu ağrıyan etlerimi
Ah kim bilir kaç çıyan ve kaç yılan yiyecek
Ağla bülbül hıçkır da bir makam tuttur: Hüzzam
De ki: ''Sonsuz sadece doğadaki şu nizam''
(Acıbadem / İstanbul - 13 Haziran 1975)
Zekâi BudakKayıt Tarihi : 5.1.2006 11:27:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
sağolun Zekâ Bey...hakikaten çok güzel bir çalışma... selamlar
kaleminiz ve dostlarınız daim olsun.
kemal tekir adyge
TÜM YORUMLAR (3)