Ayrılıklar Yaşamımıza Zamansız Girecekti ...

Böylece yaşamak boşa nefes alınan uzun yıllara uzanıyordu…

İçimden bir ses “taşa vurmasın ayak parmağının teki” demek geliyorsa da sadece
suskunluğu tercih edişimle düşüncede kalmış bir hareketsizlik oluyordu…

Yaşamın bir kesitinde bulunan sevdayı ve yılları sayarız bu sevda ile, gün gelir gülümseriz, gün geçer ağlarız, yıllar art arda sıralanırken unuturuz gülmeyi, ardından başlar acılanmalar, günler çoğalır, ağlamalar yığılır yüreğimizin en çürük yerine, şaşkın bakışlar başlar ağlama hıçkırıkları ile, sonsuza sürecek zannedilir…