(Attila İlhan’a)
AYRILIKLAR SEVDAYA DÂHİL DEĞİL
Bak, yanıldın usta bu defa!
Ne ayrılıklar sevdaya dâhil;
Ne de ayrılanlar hala sevgili.
Sanki hiç yaşamamışlar gibi geçmişi;
Birbirini tanımayan iki yabancı oluverirler
Şimdi.
Elbet vardır ayrılığın dayanılmaz bir tadı.
Her hatıra yaralar insanı;
Ama kavuşmak yoksa sonunda
Paylaşılmaz bu yalnızlık,
Hiçbir zaman bir başka suç ortağıyla.
Ne bu serçe o eski sevdalı serçe;
Ne de bu ağaç o eski yaşam dolu ağaç.
Hiç yuva yapmamış gibi o dala
Bak, uçup gidiyor işte serçe,
Aldırmadan geçmişteki günlere
Yüreğindeki ölü düşlerle.
Yuva yapılmış dallarını unutmak istercesine
Dökmüş yaprağını, çıplak ve utangaç;
Düşman olmuş tüm sevmelere
Tanıdığımız o eski yaşam dolu ağaç.
Ayrılığın başladığı yerde bitmiştir sevdalar,
İnce bir çizgiyle çizilmiştir sınırlar.
O günden sonra yalandır artık, yaşananlar.
İşte, bu yüzden sevdalara dâhil değildir, ayrılıklar.
23.12.2004
www.akdeniz.orgfree.com
Kayıt Tarihi : 3.6.2007 22:20:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

TÜM YORUMLAR (1)