Umut ağaçlarım kuruyunca, doyumsuz bir pişmanlık yeşerdi dilimde
Kalıp kendimle bir başıma, ağladım günlerce soğuk mezar taşlarında
Can kesiği yüreğimde tuhaf bir yalnızlıktı vakit, şiirle dağladım yaramı
Vedalar kaygılı bir elim sendeydi ansız, ayrılıklar ektim mor dağlara
Kaç kere tükenir insan bilmiyorum, defalarca karaladım özlemin üstünü
Uykusuz gecelerde gölgemi aradım, suretini kaybetmek oldu tek suçum
İzin ver hey ağam ben de gideyim
Ah çekip de arkam sıra ağlar var
Bakarım bakarım sılam görünmez
Aramızda yıkılası dağlar var
Coşkun sular gibi akıp durulma
Devamını Oku
Ah çekip de arkam sıra ağlar var
Bakarım bakarım sılam görünmez
Aramızda yıkılası dağlar var
Coşkun sular gibi akıp durulma