Ayrılıklar Bile Sensiz Gelir

Elime bir kalem bir kağıt alıp yazmaya başladığım gün yolun başıydı.
Herkesi bir mıh gibi attım yüreğimden,
Sadece sana, bir tek sana sakladım canımı sol yanımdan.
Bakıyorum da hiç bir şey demiyorsun son günlerde,
Hatırladığımız kadar yaşıyoruz bütün bu olanları.
Hatırsızlık ne kadar da zor geliyor,
Yanında olsaydım eğer derdim bütün bu olanları.
Sonsuzluğa dönüştü tüm yaşanılanlar,
İnsan taklidi yaparak unutmaya çalışırken bütün bu olanları.

Sen bakıp bakıp ağladığım,
Aniden aklıma gelip gülümsediğimsin.
Sen benim gün doğmadan evvel parlayan Güneşim,
Sen tek kelimelik değil en güzel şiirimsin.
Eskiden saçlarımız rüzgarda savrulurdu,
Şimdi ise yapayalnız gençliğimiz.
Eskiden sevdalar da iki kişilikti,
Şimdi ise ayrılıklar bile sensiz.