Ayrılıklar Şiiri - İsmet Barlıoğlu

Ayrılık bir fişek kader oldu bize,
Dağ dağa kavuşamazmış,
Biz de kavuşamadık.
Birbirimizle güzel günler yaşarız
Sanmıştık.
Yaşayamadık.

Bu dereler,
Bu ırmaklar,
Bu nehirler,
Bu denizler bizim gözyaşlarımız değil,
Bu dumanlar bizim sislerimiz değil,
Bizim gözyaşlarımız
Karayaş, karaduman, birer büyük karaduman,
Bir ayrılıktır işte,
Gelir harami gibi arkamızdan
Durmadan.

Düşüncelerimiz bölündü karanlık ayrılıklarla,
Yüreklerimiz bölündü bölük-pörçük,
Yaşantımız bölündü lime lime,
Gönlümüz bölündü parça parça,
Ele yakın gelir ömür tüketen uzaklıklar,
Bizim yakınlığımız
Uzakça.

Böyle mi uzak kalırmış seven sevdiğine,
Öpücükler göndersem neyle gelip değsin ellerine,
Rüzgarın selam taşıdığına inanır mısın bu çağda,
Turnaların gönül acılarını taşıdığına?
İnsan bu ayrılıklar yüzünden
Lanetler ediyor
Yaşadığına.

(TANRI ÖNCE BENİ YARATTI isimli Serbest Şiirler 'inden > 89-90/100)