Ayrılıklar Şiiri - Ozan Çelebi

Yüreğime ayrılıklar dokundukça her yer kararıyor
Sonra bir bebeğin cılız çığırtkanlığı gibi
Yaklaşıyor yalnızlık nefes almaya mecal bırakmıyor
Daha ölmedim ölümün tadını bilmem lakin ayrılıklar
Yüreğimde bir neşter izidir.
Sevdikçe gökleri çalınmış bir kuş oluyorum
Kelimeler boğazımda düğümleniyor
Sonra ellerim yalnız, sessiz bir harf gibi tek kalıyor
Yalnızlaştıkça sararıyorum
Kuşlar ölüyor, bahar ölüyor kapı gıcırtıları gelmiyor
Kokusuna ayrılık sinmiş mahalleden
Ellerimde kuruyor sevda gülleri yalnızlaşıyorum
Sonra yoruluyorum adına sevda tepesi dedikleri yerde
Yüreğime nikotin gibi işliyor ayrılıkların acısı
Ellerim titriyor ellerine dokunamadıkça
Sonra bilmem kaçıncı ayrılıkta ölüyorum.