Kimi gözde arkın, arkın çağlarken,
Kimi damla, damla aktın ayrılık.
Kimi kalbi yalım, yalım dağlarken,
Kiminin kül’ünü yaktın ayrılık.
Kimini gurbetten, gurbete attın,
Kimini sılada meçhule kattın..
Kimini göz göze hasret bıraktın,
Hepsini bir başka yıktın ayrılık.
Doğduğum gün çorap ördün başıma,
Ölsem konacaksın mezar taşıma..
Hangi taşı kaldırdımsa karşıma,
Ne diye, ne diye çıktın ayrılık?
Hasret tel, tel ağlar gönül sazımda,
Dalında mı solsun en son arzumda?
Yaş der; sevda denen aşk çıkmazında,
Bana da kancanı taktın ayrılık!
18.03.1977
Mehmet YaşKayıt Tarihi : 9.9.2014 20:10:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mehmet Yaş](https://www.antoloji.com/i/siir/2014/09/09/ayriliklar-35.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!