Hep ayrılık da ayrılık der durur
Şairler, romancılar..
Inanmadım.
Ayrılık,
ya şirlerde olur
ya şarkılarda,
biraz da romanlarda.
Böyle bildim.
Geçenlerde kapıya geldi,
Elinde beyaz bir mendil.
Ben ayrılık dedi,
Tanıttı kendini.
Neşe, ümit, aşk
ve gelecek…
ne varsa boşalt cepleri.
Şimdi anladım.
Ayrılık yaman kelime .
Ne zormuş meğer,
Bu sözcük
Ölümden beter.
Şimdi tanıdım.
Kayıt Tarihi : 1.4.2012 17:46:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!