Neşeli günlerdi çocukluğum, gidenlerin ardından.
Her giden, bir parçaydı güleç yüzümden.
Şimdilerde ise düşen bin parça…
Çoğunun gidişine aldırmadı küçücük yüreğim.
Yüreğim küçüktü ve herkese yer yoktu.
Büyümek,
Kara gözlüm bu ayrılık yetişir,
İki gözüm pınar oldu gel gayrı.
Elim değse akan sular tutuşur
İçim dışım yanar oldu gel gayrı.
Ayların sırtında yıllar taşındı,
Devamını Oku
İki gözüm pınar oldu gel gayrı.
Elim değse akan sular tutuşur
İçim dışım yanar oldu gel gayrı.
Ayların sırtında yıllar taşındı,
Kader denilen yazgıyı yazan değilse kişi,
Neden kadere yormaz ki hayır işi.
Her şeyi akışına bıraktım, gerisi artık kader.
Hatalarının, bedelini ödedin yüreğim
Kandırma artık kendini, kandırma yeter…
bir kavgadır hayattın kendisi yenmek te ver yenilmekte....her durunda ayakta kalman dilegiyle
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta