Ayrılıklar Şiiri - Şebnem Ezik

Ayrılık vakti şimdi
Çaresizim çaresiz
Dilime vurulmuş
Prangalar
Gitme demek
Neden bu kadar
Zor şimdi
Eylül’ü yaşıyor gönlüm
Islak ve soğuk
Esen benim rüzgarım
Sen bir yanda, ben bir yanda
Sonumuz olmasaydı böyle
Yüzün,ellerin,tenin
Özlemeyi ezberledim
İnsanoğlu işte
Masmavi gökyüzüne
Hayat veren nefese
Dünyanın dönmesine
Sensizde alıştım
Ayrılık vakti şimdi
Geceler hüzünlü
Kalınca kendimle
Aklıma düştüğünde
İhanetin bedeli
Gurur vurmuş sevgimi
Tebessüm sanadır
Sanadır unuttuğum zamanda
Kal desemde bu vakitlerde
Çok Geç…………
Gönül kırıntılarım nafile…….
Küskünlüğüm her şeye
Acı versede bana
Sende kalan öbür yanım
Senle gömüldü toprağa……….