bana bakan her gözde utanır yalnızlıgım ve gece gecemın ışıkları günümün yalnızlığı kadar yanar hiç bi fırtına ürkütemez gecemi senin sevginin ürküttüğü kadar ağlatmasın beni sensizlüğin türküsü titreyen sesim sözcükleri yutmasın esen rüzgar üşütürken geceyi içimdeki soğuk ölümden korkmasın yaşadıklarım aşkın mı acının mı öyküsü titreyen kalemim karalar kağıdımı ve anlatır herşeyi dökülen damlalar acının sızlayan mısralar aşkımızın hüznünü keşke geri dönse o ilk günler yağan yağmur beni o anki gibi ıslatsa aslında zor değil insan isteyince ah bi de şu yaralayan hatıralar olmasa.........
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Ayrılık
Dilendi dilekler gözde yaşlarla
Yanaktan süzülen, terdi ayrılık.
Etrafı örülmüş büyük taşlarla
Ölmeden konulan, yerdi ayrılık.
Kaybedecek şeyi olmayan insan!
Kazanacak çok şey vardır o zaman.
İçin yanar amma çıkmaz ki duman
İçini kavuran, kordu ayrılık.
Sen şikayet etme sakın zulümden
Düşün! Yine bir ip geçer düğümden
Korkudan ölecek kadar ölümden
Kaçılamayacak, sırdı ayrılık.
Nefes aldıracak gücün sabırdı
Belki sana ana baba hatırdı
Cihandan ümidi kesen satırdı
Gör! Yaşamak kadar zordu ayrılık!
Cihan Kaya
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta