AYRILIK2
Nur düşmüş yanağına, ab-ı hayat içilir
Gerdanına zülfünten bal damlası dökülür
Gönlüme düştü ateş, ruhum tenden sökülür
Bilemezdim ayrılığın, sonu ölümmüş meğer
Derdime derman isen, lokman Hekim nerede
Bunca çile çekerim, deva bulmazmı derde
Baharda ot bitmiyor yürüdüğüm yerlerde
Bilemezdim ayrılığın, sonu ölümmüş meğer
Nazına katlanırım, gurur yapma ne olur
Bağrımda bunca diken , güller açmadan solur
Bu bir oyun değil bil, geçen ömür son bulur
Bilemezdim ayrılığın sonu ölümmüş meğer
Ecir Demirkıran
Kayıt Tarihi : 14.5.2021 19:59:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!