Sen bana hep yalanlarını getirdin
Bense kana kana içerdim
Nasıl inandım sana bilmem ki
Seven yüreğim hata yaptı işte
Sen bana hep yalanlarını getirdin
Bilmezdi yüreğim vefasızlığı
Anlamazdı başkasını aldatmaktan
Aldandı bir kere gülüşüne
..
Bir ayrılık vaktinde sözler anlamını yitirmiş
Yürekler kırıcı olmuş
Bir ayrılık vaktinde
İlk defa “lanet olsun ki sevdim” dedim
Ve ilk defa “elveda” sözünün anlamsızlaştığını gördüm
Bir ayrılık vaktinde
Sevmeler, sözler yalan olmuş
Tanımsız bir aşk meğer zamani gençleri kandırıyormuş
Ve insan inancını yitiriyormuş
Bir ayrılık vaktinde
..
Ölüm hançeri saplanmış bir kere yüreğine
Önce hafif bir rüzgâr esecek
Sonra ayrılık hiç yokken misafir olacak
Evi gibi yaşayacak içinde
Tıpkı misafir gibi
Belki de ağlatacak
Yıllar sonrasında
Bir bakmışsın ki misafir olan ayrılık
Arkadaşın olacak
Ayrılık bırakıldığın sokakta
..
Ayrılık şairi tüketir mi
hüzün dolar da içine
kahreder deler geçer de
ayrılık şairi tüketir mi
kalem yazmaz mı ayrılıkları
gözyaşı dökmez mi şair kağıtlara
kalem vazgeçer mi yazmaktan
ayrılık şairi tükıetir mi
..
