Ayrılık Zor Şey Şiiri - Turhan Onur Dogucu

Her Sabah Yokluğunda Sabah Rüzgarlarında Savrulur Gibi
Her Akşam Issız Sokaklarda Ölüme Yolculuğa Çıkar Gibi
Seni Seviyorum der Misali Gözlerin Hala Aklımda
Bu Ayrılık Ailesini Kaybetmiş Bir Çocuğun Haykırışlarıydı Aslında

Belki Amaçsız Yaşıyordum Belki Ölüme Hasret
Belki Dalından Koparılmış Bir Gül Misali Ağlıyordum Hergün
Belki Seni Seviyordum Belki Sana Hasret
Ama Bu Ayrılık Sevip de Ayrılanların Çaresizliğiydi Aslında

Ağlamaklı Gözlerle Bu Şiiri Yazıyordum O Gece
Bu Şiiri Yazarken Hayalinle Dertleşiyordum
Belki de Gerçeğe Uzak Bir Düştü Benimkisi
Ama Bu Ayrılık Ölüp de Dirilmek İsteyenlerin Yalvarışlarıydı Aslında

Dut Gibi Sarhoş Olmuş Misali Haykırıyordum Sana Olan Aşkımı
Sense Yatağına Yatmış Bu Olanlardan Habersiz Başka Alemlerdeydin
Ben Kalbimin Kırık Köşelerinde Yaşıyor ve Defalarca Söylüyordum
Ama Bu Ayrılık İntihar Etmek İsteyen Bir Gencin Avuçlarındakilerdi Aslında

Amansızca Reddettin ve Acımasızca terk ettin Beni
Sevmedin Değer Vermedin Yıkık ve Virane Bıraktın Gittin Bu Kalbimi
Hiç mi Düşünmedin Sensizliğin Bu Amaçsız Hayatımı Sona Erdireceğini
Ama Bu Ayrılık Seni Sevdiğimin En Büyük Kanıtıydı Aslında