Ayrılık Zor Geldi Şiiri - Mustafa Hoşoğlu

Ayrılık zor geldi, çekemiyorum,
Gideli ocağım tütmez oldu yar.
Sevdayı başımdan ekemiyorum,
Hayalin gözümden gitmez oldu yar.

Beynimde anılar her dem didişir,
Virane hanemde baykuş ötüşür,
Yüreğim aşkınla yanar tutuşur,
Aldığım nefesler yetmez oldu yar.

Yellere sorarım o mis kokunu,
Bağrıma sapladın hasret okunu,
Kan doldu gözüme, yuttu akını,
Hayalim firarda, yatmaz oldu yar.

Ben nasıl yaşarım yürek yanarken?
Bu beniz solmaz mı ciğer kanarken?
El ayak buz olup tenim donarken,
Bağımda bülbüller ötmez oldu yar.

Ekini kurutur yazın fazlası,
Lezzeti kaçırır hazın fazlası,
Sevdayı öldürür nazın fazlası,
Bu nefret ne için bitmez oldu yar?

Önüne aşkımı sermek isterdim,
Laleyi, sümbülü dermek isterdim,
Bir ömür canımı vermek isterdim,
Bu eller bir gülü tutmaz oldu yar.

Hicrana sebep ne, bilemiyorum?
Zoraki olmuyor, gülemiyorum,
Dizine yatmadan ölemiyorum,
Azrail tabutu satmaz oldu yar.

Gelmeye gücüm yok, yanına aldır,
Ölmeden bir görün, bir lahza güldür,
Ya yaşat bu canı, ya gel de öldür,
Bu ceset beş para etmez oldu yar.

19.11.2014