Elveda diyecektim gücüm yoktu diyemedim
bir mektup bırakarak çıktım
gözlerimde yaş vucudum titreyerek
hasret çektiğim toprak kokan köyümde
ben bavulumu yolda bile attım
dayanamadım ayrılığa bağışlayın beni
gözyaşlarım yağmurdu içim ıslandı
selamsız sabahsız çıktım,da geldim
içim çarpıldı ağaçta dallar sallandı
ayrı düşmüş gibiydim dayanamadım ağladım
nedense bir tuaf oldum bu sene
köyümün gecesi,de bir başkaydı gündüzü,de
dört bir yanım hep güzeldi
herkes oradaydı yedik iştik güldük eğlendik
günü geldi herkes gitti bende gittim
aklım kaldı köyde derin bir iç çektim de geldim...
Hüseyin YANMAZ
12/08/2020
Kayıt Tarihi : 4.9.2020 17:30:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Hüseyin Yanmaz](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/09/04/ayrilik-zamani-38.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!