sarılıp uyumak;
son dileğimdi yar
ve bir daha kalkmamak
-koynundan-
sonsuzluğa akmaktı oradan
yar!
ilacımdın benim;
acımdın,
dilinimdin, yüreğimden ruhuma inen...
hiç umudum kalmadı!
yüreğim kan ağladı
ayrılık; açımlarken zamana
emekli etti beni, senden
üstelik;
asgari sevgiden,
yar,
ömür boyu aşksızlığa bağladı
bu sabah;
çatkınken yine özlemlere ruhum
bir ayrılık şiiri yazmak istedim,
dağlı yüreğimden
-olmadı-
ellerim kalem tutmadı...
yar;
ayrılık, bu sevdaya hiç yakışmadı...
Kayıt Tarihi : 5.4.2007 11:24:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
müzeyyen başkır
TÜM YORUMLAR (8)