Ayrılık Yakışmadı Şiiri - Meryem Keskin

Gecenin yarısında, geldin yine aklıma,
Hasretin bir kor gibi, düştü işte saklıma.

Mazinin kapısında, durdum boynumu büktüm,
Hıçkırarak ağladım, yağmur gibi yaş döktüm.

Yalnızlık hükmederken, bedbaht olan gönlüme,
Yaprak döktü dallarım, Hazan geldi ömrüme.

Ay kibirle bakıpda, gülse bile halime,
Mabedimdir gözlerin, elem düşer dilime.

Kurduğum hayallerden, sürgün giderim,
Yol almışım meçhule kaybolmuşum ne derim.

Susturamam seherde, ötüşen bülbülleri,
Gözyaşımla suladım, bağrımdaki gülleri.

Çağlayıp gelse dertler, sel gibi üzerime,
Kim okşar saçlarını, şimdi benim yerime.

Ayrılık yakışmadı, yürek aşkla yanarken,
Izdırap bizi buldu, el alemi kınarken.

Dertlere düçar oldum, mutluluk uzağımda,
Artık beni ne bekler, bu hayat tuzağında.

Bilmiyorum nedendir, bu vazgeçiş bu gidiş,
Kime fayda sağladı, zamansızca ter ediş.

Gel vefasız son defa, doya doya göreyim,
İsterse dursun dünya, ben o anda öleyim.

Yaşlandım bak yüzümde, yılların yorgunluğu,
Gözlerim uzaklarda, kalpte dil kırgınlığı.

....... Meryem Keskin......
.......26.05.2024..........
......7+7. 14. Hece beyit