Ayrılık ve Hüzün Şiiri - Zülfü Kılıç

AYRILIK VE HÜZÜN

Nicedir yokluğunla bu şehirde
Kara kışa tutulmuşçasına
Özlem'in bir çiğ damlası gibi
Geceleri ruhumu üşütüyor
Boynum bükük ellerim açık semada
Suskun bir nehir gibiyim
Başımda duman duman sevdanla
Gülen yüzünü özlüyorum
Teninin kokusu ise hala
Karanfil gibi burnumda tütüyor
Bahar tazeliğindeki ellerinin
Sıcaklığını hissedince ellerim
Fırtınaya tutulmuş gönlüm
Seninle durulur
Bazen sesini duyar gibi olunca
Göğsümün göğünde
Narin kanatlarıyla kelebekler uçuşuyor
Ve geceye eşlik eden hüzünle
Şafak sökerken bu sehirde
Kaderime yazılmış yokluğunla
Sensiz yeni bir güne daha başlıyorum

ZÜLFÜ KILIÇ