Ayrılık Ve Elem Şiiri - Birkan Demirci

Yer ile gök dolsa sevda ve feryat,
Ayrılık içinde ömür bile vefat.
Son nefes olur faydasız her çaba,
Gözler kör, dilsizdir gönül, kulaklar sağır.

Son bakışın yakar geçer ateşi,
Elem ile dolsa ölümün ne işi?
Boşuna umutlar, boşuna bu heves,
Ayrılık hanında hüzün tükenmez.

Yer göğe karışır, elemle yoğrulur,
Feryat bile sessiz, dudakta boğulur.
Sevda ki ömrün bir gölgesi ancak,
Ölümle tükenir, zaman da durulur.