Ayrılık ve bekleyiş üçlemesi

(Ayrılık)

gidişini sevdim...
ansızın... gelişin gibi..
karlı soğuk geceyi aydınlatışın gibi...
hoşçakal deyişin gibi...
ben seni ıslak bir sokak gibi sevdim..
adımlarımı sayışım gibi garip...
sevdim...
masal anlatışın gibi elimi tutarak..
gözlerimi gözlerine hapsedişini....
sevdim......

******
(ve)

gidişin hiç bu kadar koymadı...
o otobüs varya seni alıp götüren..
lanet ettiğim o gün şehrin bütün yollarına..
yazıklar varya..kahroluşlar..
boşvermeden geçişler..
yumuşak, pamuk helva tadında bir ayrılıştı oysa..
çocukluğum.. hoşçakal...kelimeler kafi yanlızlığımıza..

**************
(Bekleyiş)

Üşümekli sokulur dalda kuşlar birbirlerine..
kurumuştur çiçekler...
yaprakları dikerim dallarına...
her düştüklerinde kış gelirya aniden..
gelmesin..
istemem o soguk gecenin sabaha çıkışını beklemeyi pencerede..
o eylülü yaşamak varya...
yaşamasak...her sene..aynı kalsa..

Engin ÖZCAN
18-09-2003
İstanbul