Ayrılık var
var kahretsin
şu an yazarken parmaklarım
kafamı vuruyorum duvarlara
gözlerimden acı gerçekler
akıyor akıyor durduramıyorum
içimin yanmasını yazamıyorum
Ayrılık var
var kahretsin
benden sana iki satır
senden bana ayrılık
ve tamam
tamam
tamam
tamam
bu sözü
ömrüm boyunca
söylemiyeceğim kimseye
tamam dedi
dedi kahretsin ki dedi
Neden sevdim ki
sanki bu kadar
neden derinden
gömdüm yüreğimi
neden heryanım
onun hayalinle dolu
neden
neden
neden ALLAH ım
elimden almak
için mi çıkardın karşıma
neden koyamıyor beni
geleceğine
niçin
fazla bir şey istemedim ki
sadace masum sevgisini
koyamadı
yapamadı
istemedi
bir maceraymışım
öğrenmek sevdiğinin
ağzından ne kadar da
acı
çok acı
canım yanıyor
her bir zerrem titriyor
kaderim titretiyor
yine
gümbür,gümbür
geliyorum dercesine
kurtulamaz sın
diyor bana
senin hayatına
acılar ekildi
çırpınman boşuna
yanlız ölüceksin
yanlız yaşadığın gibi
gözyaşlarının yerini
toprak alıcak
sen hep yanlız olucaksın
sendeki gibi bir
yüreği
zorlama
asla bulamıcaksın
ayrılık var
zorlama boşuna
onun kalbinde başın dan beri hep vardı
senin adını zikrederken prensesim diye
yüreğinde ayrılık şarkılarını çaldı
savaşma artık
senin başın da
sonun da yanlızlık
yanlız yaşadın
yanlız ölüceksin
gözyaşın toprak
toprak yanlızlığının şahidi
kaderin bu yaşıyacak sın
istesen de istemesen de
sen yanlız olucaksın
asla gerçek sevgiyi tadamıcaksın....
doğru dedin kader ilk defa
ayrılık var
kahretsinki var
çırpınmıyorum artık
bak pes ettim
düştü gözlerimden
kan damlaları
boyun eğiyorum
götür beni
yanlızlığımın bahçesine
acıma
üzülme
sıkılma
incitanem ki
düşünmedi
acımadı
sen sakın utanma
ben teslim ediyorum ruhumu sana....
Kayıt Tarihi : 27.8.2008 22:56:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)