Ayrılık vakti Şiiri - Hatice Aksakal

gözlerin yalan söylüyor bu akşam
gözümü kapatsamda açsamda
ayrılmamış olsam rüya gördüm sansamda
ayrılık vaktimi olsam...yoksam gecemi olsam
karanlık olupta allaca karanlığamı karışsamı
sabahın kirlerini kapsam kapındamı olsam
ama yapamam geldi ayrılık vakti çaldı kapımı
dudakların haykırı verdi beni sevmediğini
ne yapsam yine aklımdasın
ama sadece çok uzaklardasın
olmuyor sensiz olmuyor bu hayat çekilmiyor
sensiz bu yüz gülmüyor artık çoktan unutun ben gülmeyi
hayatın yanar döner kıvrımlarnda sürükleniyoruz
gözlerimi kapatıp bir dalp gidiyorum çok uzaklara
bu kırık kalp bir daha sevip gülecekmi acaba
dokonmak ellerine bu kadar zor deyildi
o güzel gözlerin varya bir zamanlar benimdi
bugün her şeyi yapmaya göze aldım
senin için bile yanmaya göze aldım
ama sen bir tek kelime söylemden çekip gidi verdin
hiç arkana bile bakmadan kırık bir kalbi bıraktın
gözlerin görmedi bu işin sonunu
bilmiyorum ne olacak ikimizin bu hali
gözlerim her gece gelirsin diye yolarda
sözlerim kısıldı gelmedin sen yine
sen mutlu ol aşkım bu bana yeter
ben çeker giderim her şey biter
bir daha bakmaz ardın sıra
son şiirimi yine sana yazacağım
dilim dorup lal olana kadar
resimlerin kaldı birtek bende onuda yırtıp atacağım
bir nehir kenarında bırakacağım yağmurla nehirle
akıp gitsin geriye hiç bir hatıran kalmasın
benimle mutllu olmadın ama
belkim onunla mutlusundur