Ayrılık vakti - 4 Şiiri - Arap Kurt

ve mevsim sonbahar aylardan eylül
başım dumanlanır böyle zamanda
dilim sukut eder kalbimse melül
yapraklar dalından düştüğü anda

tarifi imkansız üşümüşlüğün
ruhuma dokunur rüzgârın eli
ne kadar direnir yalnız bir ağaç
köküyle devirir bu hazan yeli

dağılır toplanır kara bulutlar
sanki gök düşecek yerin üstüne
kapana kısılmış yüreği kuşun
acaba kaderin ona kastı ne

çoğaltır kederi yağmur damlası
kurşunu aratmaz açtığı yara
bilmem ki acaba ne kazandırır
suyun intiharı düştüğü yara

ahrazım amâyım göremem seni
bir bıçak saplandı gönül gözüme
gün batması gibi ölüme doğru
hayatın sillesi değer yüzüme

kıyamete benzer ayrılık vakti
hüzünlü şiirler düşer kağıda
her şeyden habersiz akşam sefası
şairler yâr olur yasa ağıda