Ayrılık Vakti Şiiri - Hacı Mehmet Yıldırım

Mevsim bahardı,
Ağaçlar yaprağa durmuş,
Güller tomurcuk,
Ilık esiyordu,
Bahar rüzgarları,
Umutlarımız vardı,
Gelecekte,
Hızlı koşuyorduk,
Bitmez sandığımız yarınlara,
Çölde serap misali,
Yakalayamadık, hayallerimizi,
Gurup’ da bir kızıllık,
Akşam’ mı oluyor ne?
Vakit’ de nasıl geçti,
Demek ki ayrılık vakti,
Kesişen yollarımızın,
Ne yol kaldı gidecek,
Ne günün coşkusu,
Mevsim artık sonbahar,
Solmaya başladı,
Gül bahçemizde,
Güller, birer birer,
Kış mı vurmuş ne?
Poyraz da ne sert esiyor,
Şu ağaçlarda savrulan,
Sarı yaprak misali,
Nereye savrulacağız,
Nasıl, son bulacak,
Neresi, olacak,
Ebedi istirahatgahımız.