Ayrılık Vakti -2 Şiiri - Arap Kurt

bulutlar sancılı tohum telaşlı
yağmur damlasına gül sorar oldum
terk eyledi güzel ah kalem kaşlı
düştüğüm ateşe kül sorar oldum

ayrılık acısı düştü bağrıma
eylülün ayazı değdi ağrıma
sağır sultan kulak vermez çağrıma
dağlardan taşlardan yol sorar oldum

yediden yetmişe bir adım zaman
gözlerim ıslanır çoğalır duman
aşığın çilesi ayrılık yaman
kundakta çocuğa hâl sorar oldum

vakit geldi yaşım erdi kemale
kurudu reyhanlar çiğnendi lale
şöyle bir baktım da düştüğüm hale
sineğe böceğe bal sorar oldum

insanın insana dokunmaz hayrı
birbirine benzer kaderi ayrı
gidecek yer mi var ölümden gayrı
musalla taşına kul sorar oldum

kurtoğlu böyledir dünya düzeni
yiğit ol ki üzme seni üzeni
hakir görme mecnun olup gezeni
kurumuş ağaçtan dal sorar oldum