Ayrılık Vakti Şiiri - Mehmet Ali Demirel

Bak Yine Ayrılık Vakti
Uçsuz bucaksız düşünceler sardı ikimizi,
Yüzümüzde ekşimsi bir tebessüm.
İçimizde yangınlı, yağışlı bir hava,
Her an dökülecekmiş gibi…
Bir tayin koşusu gibi,
Arslan pençesine düşmüş av gibi…
Ayrılıyoruz.

Tam alışmışken, birbirimize kenetlenmişken,
Ne acımasız, değil mi?
Yine ayrılık, yine hüzün, yine gurbet.
Gurbette bağlı yürek yarası,
Hasretle bakıyoruz birbirimize
İki suçlu insan gibi.

Soluyoruz, maratona katılmış
Yorgun bir atlet gibi.
Zaman, rüzgardan farksız,
Savuruyor bizi bir emir eri gibi.
Ayrılıyoruz.

Önümüz karanlık, geleceğimiz meçhul.
Belli olmayan bir sınav yarışına giriyoruz.
Kaybetme korkusu, riski kocaman bir dağ gibi.
Gurbet, hasret ve ölüm…

Kısmet gökyüzünde şiir yazmakta varmış…

Memoçilo