Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
ayrılık vakti gelince tutulamıyor boşta kalan eller, düşüyor gövdemize yaşanmışlar hediye ediliyor birbirimize...gitme diyememek veya gitme demeyi beklemek yok...şimdi ayrılık vakti...yaşanacak bir vakitti! kaleminiz düşmesin eğilmesinn, kırılmasın...saygıyla kalın her daim...saygımla
Güzel bir şiir. Başarılarınızın devamını dilerim, kardeşim. Sevgiyle kalın.
Suna Doğanay
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta