“AYRILIK VAKTİ”
Mazi gönülde yara izi, biten ömür soframa gelen tuz gibiydi bu haylaz yaşam ! Basıyoruz yine bağrımıza anne şefkatiyle, tavan arası saklı sevda anılarını ! eskiyen anları biriktirip, haraç mezat satışa sunmuyoruz .. pamuklara sarmalayıp, arada da tozlarından arındırıp öpüyoruz hislerini kaybetmiş bir suretle !
Ve
Ağırlaşır düşünceler ve gece gibi çöker böğrüne, yorgunluğu berduş hayatın .. Çaresizce dayarsın ak düşen saçlarını, yastığın taş kesmiş koynuna !
Kırık dökük yüreğini , örtüp gecenin tenine, avutursun harflerin ninni sesleriyle .
Ağırdır, karanlık düşmüş odanın tavanı, düşerken damla damla hüzün yığınları üzerine, ağırlaşır düşlerini kaplayan çiçeklerin solmuş yaprağı ! Kokusu yitik bir ömür biçilmiş kısmetine, eyvallah der giyersin üzerine ..
Her an yanıbaşımda yatmasaydı
Ben bu yükü taşıyamazdım
Sevinçlerime biraz hüzün katan odur
En çaresiz anımda
Issız bir dere kenarını
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta