Ayrılık Vakti Şiiri - Fikret Kaban

Vakit ayrılık vakti, belki son cümleler
Nefesini bana bırak, vedanı al öyle git
Son bir dokunuş, ardı ardı buseler
Gözyaşını bana bırak, gözlerini al öyle git

Uğurladım seninle umutlarımı hayallerimi
Ardından baka kaldım gözlerim nemli
Sensiz biçareyim kalbim yaralı
Dertleri bana bırak dermanı al öyle git

Rüzgar esince belki getirir kokunu
Gündüz hayalimde gece düşümde tutarım elini
Vazgeçmem beklerim geleceğin günü
Hasreti bana bırak mutluluğu al öyle git

Seneler geçsede böyle bir başıma
Gönlümü gurbet edip dönmesen vuslata
Mutluluğu bulursan başka kollarda
Ölümü bana bırak hayatımı al öyle git

Fikret KABAN