Ayrılık vakti gelip kapıya çattı
Boynu bükük masumane baktı
Döküldü yaşlar al yanağından
İçin için o ağladı ben ağladım
Kimse bilmez bizim halimizi
Lal ettik bağladık dilimizi
Tutamadık ayrılırken elimizi
O bana baktı ben ona baktım
Hiç bir şey gelmedi elimden
Sarılmak geçti o an içimden
Sanki vuruldum beynimden
Ayakta o sarsıldı ben sarsıldım
Gözlerim karardı dengem şaştı
Başımda şimşek çaktı akıl karıştı
Dizlerim çözüldü derman kaçtı
Halsizlikten o oturdu ben oturdum
Ayrılık başa bir dert bir bela imiş
Kimi insan yıkılmış kimi delirmiş
Mecnun bile dayanamamış erimiş
O yıkıldı bir kenara ben yıkıldım
Hadi Çağlar 2
Kayıt Tarihi : 30.11.2020 09:55:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Hadi Çağlar 2](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/11/30/ayrilik-vakti-144.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!