bugün son
gidiyorum ben de
bu şehirden
çok uzaklara
bugün son
dönüşü yok belki
farklı bir zamanda
farklı bir mevsimde
vakit geldi
ayrılık vakti
bir tren ile
ağlarım belki
vakit geldi
yolculuk vakti
kalkıyor senden
sonsuz içine
kalbinden
zamansız
dönersem sana
sarıl boynuma
hiç beni bırakma
belki de o an
okursun bana
yazdıklarını
ben gittikten sonra
vakit geldi
ayrılık vakti
bir tren ile
ağlarım belki
vakit geldi
yolculuk vakti
kalkıyor senden
sonsuz içine
kalbinden
gitme kal deseydin bana
dönülmeyen o son akşamda
şimdi gözlerim kırmızı bir şarap misali
kafamsa çok dumanlı
vakit geldi
ayrılık
vakti
...
Kayıt Tarihi : 13.6.2004 20:21:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Tansel Yücelen](https://www.antoloji.com/i/siir/2004/06/13/ayrilik-vakti-13.jpg)
sevgilerimle
Tansel Yegen
tebrikler.
TÜM YORUMLAR (2)