Ayrılık kokusunun gözlerinde işi ne?
Niçin ayrılıyoruz, soruyorum şimdi ben.
Adımların sıklaştı, bakıyorum peşine,
Daha da ağlamaklı oluyorum, şimdi ben.
Daha mı baskın geldi sevgine sahte gurur,
Yıllardır bu hırçın kalp, gözlerinle durulur.
Son bir defa yüzüme bak ve ne olursun dur,
Toz pembe hayallerle doluyorum, şimdi ben.
Kayıt Tarihi : 22.3.2020 01:33:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
20.09.1997
![Ahmet Nuri Turan](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/03/22/ayrilik-vakti-129.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!