Ayrılık Vakti Şiiri - Hüseyin Türk

Oysa ki, ne güzeldi anılarımız…
Çocuklar gibi oynardık park bahçelerinde.
Birbirimizin gözlerinde izlerdik en güzel senaryoları
En güzel sahnesini görürdük o kara gözlerde
Gökyüzü farklı ahenkler sergiliyordu
Sevdamız şekilleniyordu gözlerimizde

Yağmurlu gecelerde sıkıca sarılırdık birbirimize
Hiç bırakmayacakmış gibi…
Tenimize bir damla düşmüyor, su sızmıyordu aramızdan
Hiçbir şey düşünmüyorduk birbirimizden başka
Umutlar fışkırıyordu kalbimizden
Yüreğimizden mutluluk akıyordu
Nemli öpücükler atıyordu dudaklarımıza, dudaklarımız

Sevdamız kıskandırıyordu şu zalim hayatı
Bir ayrılık vakti gelmişti…
Ruhumun derinliklerinden feryatlar duyuluyordu
Kalbim kaburgaya dayanmış, çıkacak sanki yerinden
Bir ayrılık vakti gelmişti
Yaşanan bunca şeye rağmen…
(06.12.2010 Malatya)