Ayrılık Vakti Şiiri - Şair İdris Yılmaz

Yağmur yağıyor şimşekler çakıyordu
Duman kokusu sarmıştı şehri
Üzerinde siyah bir elbise
Dudaklarında azad edilmeyi bekleyen kelimeler
Sabırsızlanıyordu
Kimbilir aklında ne şimşekler çakıyordu

Oysa benim gözyaşlarım
Yüreğime damlıyordu
İşte o gün ayrılık vaktiydi
Ve Sen
Bırkarak ellerimi
Sökerek yüreğimi gidiyordun
Güneşe yenilen bir buzdağı gibi eriyordum
Yokluğunda...

Üzerine basılan çim gibi eziliyordum
Elveda sözcüğünün ağırlığı altında
Seni arkanı dönüp giderken daha
Yaralı bir güvercinin
Gökyüzüne olan özlemi gibi özlüyordum Seni

Fabrika bacılarının
gökyüzüne bıraktığı zehir gibiydi sözlerin
Hayallerimi kirletiyor
umutlarımı zehirliyordu
Ve saat ayrılık vaktini gösteriyordu
Sen Gidiyordun