Artık ayrılık vakti dedim ona
Gülüşleri örtü ürkek sözcükleri
Elleri ellerimi mıknatıs gibi çekti
Vücudumu ardında sürükledi
Çöl susamışlığında serap gören gözlerim
Dudaklarımı döktü dudaklarına
Saçlarında dolaştı kaba ellerim
Kokusunu taze bahar mevsimi
İçime çektim çekiciliğini...
Artık ayrılık vakti dedim ona
Sesim kısıldı, duymadı
Kuş gibi çırpınırken kucağımda
Bedenim vücuduyla bütünleşerek
Gözyaşımı sızdırmadı arasında…
Artık ayrılık vakti dedim ona,
Daha sıkı sarıldı bana
Sesimi boğdu teninde
Bastırdı
Gül bahçesi göğsüne
Saçları kapadı yüzünü
Çekince yüzünden saçlarını
Ellerimle hissettim
Sıcak gözyaşlarını
Yüzünü kaldırıp bakışını
gözlerime vurarak
Artık ayrılık vakti dedi bana…
+6&5+7.2011
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta