Ayrılık Vakti Şiiri - Kazım Demir

Artık ayrılık vakti dedim ona Gülüşleri örtü ürkek sözcükleri Elleri ellerimi mıknatıs gibi çekti Vücudumu ardında sürükledi Çöl susamışlığında serap gören gözlerim Dudaklarımı döktü dudaklarına Saçlarında dolaştı kaba ellerim Kokusunu taze bahar mevsimi İçime çektim çekiciliğini... Artık ayrılık vakti dedim ona Sesim kısıldı, duymadı Kuş gibi çırpınırken kucağımda Bedenim vücuduyla bütünleşerek Gözyaşımı sızdırmadı arasında… Artık ayrılık vakti dedim ona, Daha sıkı sarıldı bana Sesimi boğdu teninde Bastırdı Gül bahçesi göğsüne Saçları kapadı yüzünü Çekince yüzünden saçlarını Ellerimle hissettim Sıcak gözyaşlarını Yüzünü kaldırıp bakışını gözlerime vurarak Artık ayrılık vakti dedi bana… +6&5+7.2011