Kim anlar söyleyin kim anlar artık beni
Ben dertlerimle kül olup tükeneceğim
Şakırken sustu dilim duyuramam sesimi
Ayrılık çeşmesinden kanıp ta gideceğim
Birkaç günlüktür ömrüm geride kalan
Seni bir güzel hayat sanıp ta biteceğim
Susmayın söyleyin varsa kadere çare bulan
Ben canımı Azrail’e sunup ta gideceğim
Dev gibi ayrılık acısını ben sırtlandım
Yaralı bir kuş gibi konup ta öleceğim
Yalnızken bir günah batağına daldım
Son günü musallada yunup ta gideceğim
Hevesliydim oysa hayata sil baştan
Bilemedim arkanı dönüp de gideceğini
Ne bilirdim kalbin yontulmuş taştan
Böyle hiç yoktan küsüp de gideceğini
Kayıt Tarihi : 1.6.2011 13:55:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Hakan Uçar](https://www.antoloji.com/i/siir/2011/06/01/ayrilik-vakti-110.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!