Ayrılık Vakti Şiiri - Zeynep Şişkin Küçük

Çekip gidiyoruz artık buradan
Elimiz, eteğimizi topladık, gidiyoruz
Kimi zaman gözyaşlarına,
Kimi zaman da
Sevinç çığlıklarına boğulan bu yere
Bir daha dönüş yok.
Nice küfürler yağdırdık nefretten
Kahretsin dedik, lanet okuduk
Oysa artık kurtuluyoruz
Peki, şimdi bu gözyaşları neden?
Artık beraberlik sona eriyor
Birlikte şarkı söylemek
Sıra beklerken atışmak
Bir bütün olmak yok.
Gün geldi çok mutluyduk
Kahkahalara boğduk katları.
Gün geldi bin kere öldük
Ağlayarak ıslattık dost omuzları
Şimdi bizi saracak kollar yok.
Her şarkıda aynı şeyler hatırlanacak
Yeni şarkıları sizin sesinizden duymak yok
Yalnız aksi kalacak seslerinizin
Gerçeğini duymaya imkân yok
Dağılacağız en ücra yerlere
Kimin nerede olacağı bilinmez
Tekrar bir araya gelinmez, biliyoruz.
Biliyoruz ama
Sevgiyle kaynaşmaya şimdi zaman yok
Ayrılık vaktindeyiz.