AYRILIK üZER AMA Şiiri - Binali Kılıç

Üzülmeyin dostlarım, her yolun bir sonu var.
Biz mülk-ü Râhmandayız, bir devrandır döndürür.
Emânet cesetlerin, ruh diye bir canı var.
Yakılmış bir mum gibi, günü gelir söndürür.

Ayrılık üzer ama, kavuşmak sevindirir.
Hasret acı verse de, vuslat onu dindirir.

Dokuz ay bir kabin de beslenirsin, büyürsün.
Yoktan vücûda gelir, soluklanır, uyursun.
O mekânı terkeder, ayrılır, üzülürsün.

Ayrılık üzer ama, kavuşmak sevindirir.
Hasret acı verse de, vuslat onu dindirir.

Orda kimsen yok iken, burda bir sürü dostun.
Burda hürriyetin var, orda kapalı üstün.
Geri dönüşün olmaz, ayrılırsın büs bütün.

Ayrılık üzer ama, kavuşmak sevindirir.
Hasret acı verse de, vuslat onu dindirir.

Çocukluk döneminde eşin, dostun, akranın.
Akıl yolu gösterir, idrak eder iz-ânın.
Şuurun halden anlar, hal bildirir lisanın.

Ayrılık üzer ama, kavuşmak sevindirir.
Hasret acı verse de, vuslat onu dindirir.

Büyürsün, serpilirsin, olursun dinç ve diri.
Sen seversin birini, seni de sever biri.
Hürriyetin kısılır, olursun aşk esiri.

Ayrılık üzer ama, kavuşmak sevindirir.
Hasret acı verse de, vuslat onu dindirir.

Evlenirsin ve olur oğlun, kızın, gelinin.
Önüne set çekilmez, inan ömür selinin.
Yaşın beşyüz olsa da, çaresi yok ölümün.

Ayrılık üzer ama, kavuşmak sevindirir.
Hasret acı verse de, vuslat onu dindirir.

Binali'de bir yolcu, gelip geçenler gibi.
Han misali Dünya'ya konup göçenler gibi.
Dostlara kavuşmanın, köprüsü mâhşer gibi.

Ayrılık üzer ama, kavuşmak sevindirir.
Hasret acı verse de, vuslat onu dindirir